Instructions

Instrukcja do Przełącznika temperaturowego dyferencyjnego firmy Conrad www.conrad.pl

Strona 4 z 32

Dystrybucja Conrad Electronic Sp. z o.o., ul. Franciszka Kniaźnina 12, 31-637 Kraków, Polska

www.conrad.pl

makroporażenia - klasyczne porażenia elektryczne (ang. "macroshocks"), mikroporażenia -

potencjalnie możliwe porażenia małymi prądami (ang. "microshocks") wywołujące przede wszystkim

fibrylację komór serca, oparzenia prądami z różnych źródeł, występujące pod elektrodami aparatury

medycznej, skutki przepływu prądu stałego przez ludzkie tkanki, reakcje organizmu na bodźce

elektryczne, odczuwanie przepływu prądu przez pacjenta.

Sprawy tych zagrożeń są regulowane normami Międzynarodowej Komisji Elektrotechnicznej (IEC),

normami krajowymi oraz normami producentów urządzeń. Obecnie na świecie obowiązuje drugie

wydanie Publikacji IEC 60601-1 z wprowadzonymi dwoma seriami poprawek. Publikacja ta ma swój

odpowiednik europejski oznaczony literami EN. W kraju odpowiednikiem tych standardów jest Polska

Norma PN-EN 60601-1 [6], zwana dalej normą ogólną, która ustala m.in. wymagania i sposoby ochrony

przeciwporażeniowej, obejmujące ogólną specyfikę medyczną urządzeń. Norma ta jest rozszerzana

przez szereg norm szczegółowych na konkretne rodzaje urządzeń. Ochrona przeciwporażeniowa przy

urządzeniach elektromedycznych jest związana także z instalacjami i urządzeniami

elektroenergetycznymi oraz elektrycznymi, użytkowanymi w obiektach służby zdrowia. Urządzenia

elektromedyczne, w tym głównie aparatura elektromedyczna, mają w dużej mierze podobne, w

stosunku do innych dziedzin, podstawowe wymagania na środki ochrony przeciwporażeniowej.

Dotyczą one takich elementów jak klasy ochronności, uziemienie, izolacja elektryczna czy stopnie

ochrony obudowy.

Klasy ochronności można określić jako wybrane kombinacje klasycznych zabezpieczeń stanowiące

kompletny system ochrony przed ogólnie znanymi makroporażeniami elektrycznymi, rozpatrywanymi

głównie od strony części sieciowej urządzeń. Zgodnie z wymienioną normą ogólną wyróżnia się trzy

podstawowe klasy ochronności urządzeń elektromedycznych:

1. Urządzenie klasy I, którego konstrukcja zawiera:

ochronę podstawową w postaci izolacji podstawowej o określonych parametrach, zabezpieczającej

przed kontaktem z częściami pod niebezpiecznym napięciem,

ochronę dodatkową, polegającą na przyłączeniu korpusu urządzenia do przewodu uziemienia

ochronnego w taki sposób, że dostępne części metalowe urządzenia nie mogą stać się elektrycznie

niebezpieczne w przypadku uszkodzenia izolacji podstawowej.

2. Urządzenie klasy II, w którym ochrona polega na oddzieleniu dostępnych części przewodzących od

części niebezpiecznych za pomocą izolacji:

podwójnej (podstawowej + dodatkowej) o określonych parametrach, lub:

zamiast izolacji podwójnej - dopuszczeniu izolacji wzmocnionej o takim samym poziomie

zabezpieczenia jak w przypadku izolacji podwójnej.

Urządzenie klasy II nie może zawierać jakichkolwiek środków służących do uziemienia ochronnego.

3. Urządzenie zasilane wewnętrznie (z wewnętrznego źródła energii elektrycznej), nie mające

generalnie połączenia z siecią elektryczną, poza ściśle określonymi przypadkami, zwane zwyczajowo

urządzeniem bateryjnym.