Manual
Table Of Contents
- 1 Zastrzeżenia
- 2 Informacje dotyczące bezpieczeństwa
- 3 Uwagi dla użytkownika
- 4 Pomoc dla klientów
- 5 Skrócona instrukcja obsługi
- 6 Opis
- 7 Obsługa
- 7.1 Ładowanie akumulatora
- 7.2 Włączanie i wyłączanie kamery
- 7.3 Zapisywanie obrazu
- 7.4 Przywoływanie obrazu
- 7.5 Usuwanie obrazu
- 7.6 Usuwanie wszystkich obrazów
- 7.7 Pomiar temperatury przy użyciu punktu pomiarowego
- 7.8 Pomiar najwyższej temperatury w danym obszarze
- 7.9 Pomiar najniższej temperatury w danym obszarze
- 7.10 Ukrywanie narzędzi pomiarowych
- 7.11 Zmiana palety kolorów
- 7.12 Praca z alarmami kolorowymi
- 7.13 Zmiana trybu obrazu
- 7.14 Zmiana trybu skali temperatury
- 7.15 Zmiana zakresu temperatur kamery
- 7.16 Ustawianie emisyjności jako właściwość powierzchni
- 7.17 Ustawianie emisyjności materiału własnego
- 7.18 Określanie własnej wartości emisyjności
- 7.19 Zmiana odbitej temperatury pozornej otoczenia
- 7.20 Zmiana odległości między obiektem a kamerą
- 7.21 Wykonywanie korekcji niejednorodności (NUC)
- 7.22 Konfigurowanie połączenia Wi-Fi
- 7.23 Zmiana ustawień
- 7.24 Aktualizacja oprogramowania kamery
- 8 Rysunki mechaniczne
- 9 Deklaracja zgodności CE
- 10 Czyszczenie kamery
- 11 Przykłady zastosowania
- 12 Techniki pomiarów termowizyjnych
- 13 Informacje o wzorcowaniu
- 13.1 Wprowadzenie
- 13.2 Definicja — czym jest wzorcowanie?
- 13.3 Wzorcowanie kamery w firmie FLIR Systems
- 13.4 Różnice między wzorcowaniem wykonywaną przez użytkownika a wzorcowaniem wykonywaną bezpośrednio przez firmę FLIR Systems
- 13.5 Wzorcowanie, weryfikacja i regulacja
- 13.6 Korekcja niejednorodności
- 13.7 Regulacja obrazu termicznego (regulacja termiczna)
- 14 Informacje o firmie FLIR Systems
Techniki pomiarów
termowizyjnych
12
12.1 Wprowadzenie
Kamera termowizyjna dokonuje pomiarów i zobrazowania promieniowania podczerwo-
nego pochodzącego z obiektu. Fakt, że wartość promieniowania jest funkcją temperatury
powierzchni obiektu, umożliwia kamerze dokonanie obliczeń i zobrazowanie temperatur.
Energia odbierana przez kamerę nie zależy jedynie od temperatury obiektu, ale jest
także funkcją emisyjności. Promieniowanie pochodzi także z otoczenia i jest ono odbi-
jane przez obiekt. Na promieniowanie obiektu i promieniowanie odbite ma także wpływ
absorpcja atmosfery.
Aby dokonać dokładnego pomiaru temperatury, niezbędne jest skompensowanie wpły-
wu różnych źródeł promieniowania. Jest to dokonywane automatycznie przez kamerę,
po wprowadzeniu do niej opisanych parametrów obiektu:
• emisyjność obiektu,
• Temperaturę otoczenia (odbitą temperaturę pozorną)
• odległość między obiektem a kamerą,
• wilgotność względną.
• Temperaturę atmosfery
12.2 Emisyjność
Najważniejszym parametrem obiektu, który należy poprawnie wprowadzić, jest jego emi-
syjność. Emisyjność jest, mówiąc w uproszczeniu, miarą intensywności promieniowania
emitowanego z obiektu w stosunku do intensywności promieniowania emitowanego z
ciała doskonale czarnego o tej samej temperaturze.
Materiały obiektów i ich obrobione powierzchnie charakteryzują się emisyjnością w zak-
resie od 0,1 do 0,95. Dobrze wypolerowane (lustrzane) powierzchnie mają emisyjność
poniżej 0,1. Powierzchnie oksydowane lub pomalowane mają większe emisyjności. Far-
ba olejna, niezależnie od jej koloru w świetle widzialnym, ma w obszarze podczerwieni
emisyjność wynoszącą ponad 0,9. Skóra ludzka wykazuje emisyjność wynoszącą od
0,97 do 0,98.
Nieoksydowane metale są skrajnym przypadkiem połączenia doskonałej nieprzezroc-
zystości i wysokiego współczynnika odbicia, który w niewielkim stopniu zależy od długo-
ści fali. Wskutek tego emisyjność metali jest niewielka, a jej wartość zwiększa się ze
wzrostem temperatury. W przypadku niemetali emisyjność jest na ogół wysoka, a jej war-
tość zmniejsza się ze wzrostem temperatury.
12.2.1 Badanie emisyjności próbki
12.2.1.1 Krok 1: Określanie temperatury otoczenia
Temperaturę otoczenia (odbitą temperaturę pozorną) można ustalić jedną z dwóch
metod:
#T559828; r. AQ/75718/75719; pl-PL
35