HP Jetdirect Embedded Print Server Administrator's Guide

PLWW Omówienie protokołu TCP/IP 209
Protokół TCP (Transmission Control Protocol)
Protokół TCP obsługuje dzielenie danych na pakiety i ponowne łączenie
pakietów po stronie odbiorcy, zapewniając zorientowaną połączeniowo,
niezawodną i gwarantowaną usługę dostarczania danych do innego węzła
w sieci. Po odebraniu pakietów danych w miejscu docelowym protokół TCP
oblicza sumę kontrolną każdego z pakietów, służącą do weryfikowania
poprawności danych. Jeśli dane zawarte w pakiecie zostały uszkodzone
podczas transmisji, protokół TCP odrzuca pakiet i żąda jego ponownego
wysłania.
Protokół UDP (User Datagram Protocol)
Protokół UDP zapewnia usługi podobne jak protokół TCP. Protokół UDP
nie obsługuje natomiast potwierdzeń odbioru danych, a jedynie transakcje
żądania/odpowiedzi, i dlatego nie zapewnia niezawodności ani nie daje
gwarancji dostarczenia danych. Protokół UDP jest używany wówczas, gdy
potwierdzenia i niezawodność nie są wymagane, na przykład podczas „emisji
w celu wykrycia”.
Adres IP
Każdy host (stacja robocza lub węzeł) w sieci IP wymaga unikatowego adresu
IP dla każdego interfejsu sieciowego. Jest to adres programowy, służący
do identyfikowania zarówno sieci, jak i określonych hostów znajdujących się
w tej sieci. Każdy adres IP można podzielić na dwie odrębne części: część
sieciową i część hosta. Host może uzyskiwać dynamiczny adres IP z serwera
przy każdym uruchomieniu urządzenia (na przykład przy użyciu protokołów
DHCP i BootP).
Uwaga Adresy IP należy zawsze przypisywać w porozumieniu
z administratorem adresów IP. Ustawienie złego adresu
może uniemożliwiać innym urządzeniom pracę w sieci lub
zakłócać łączność.