Operation Manual

150
Hoofdstuk 10: Differentiaalvergelijkingen
10DIFFEQ.DOC 10 Benoît Van Hove Revised: 08/27/97 7:46 PM Printed: 08/27/97 8:33 PM Page 150 of 2210DIFFEQ.DOC 10 Benoît Van Hove Revised: 08/27/97 7:46 PM Printed: 08/27/97 8:33 PM Page 150 of 22
Het definiëren van een differentiaalvergelijking
Overeenkomsten tussen de grafische instellingen
De stappen die leiden tot de grafische weergave van een differentiaalvergelijking, lijken op de
stappen die leiden tot de grafiek van een functie. In dit hoofdstuk wordt ervan uitgegaan dat u
kennis heeft van de inhoud van hoofdstuk 5: Grafieken van functies van hoofdstuk 6: Grafische
hulpmiddelen. Dit hoofdstuk gaat in op het in beeld brengen van differentiaalvergelijkingen voor
zover dat afwijkt van het tekenen van grafieken van functies.
In het algemeen wijkt de grafische mode
DifEq
op de volgende punten af van de andere grafische
instellingen.
♦ Alvorens de vergelijkingen te definiëren (pagina 151) moet u een opmaak voor het
lijnelementenveld kiezen of de standaardinstelling accepteren
♦ Als een vergelijking van een hogere orde is dan van de eerste orde dan moet deze
vergelijking worden omgezet naar een equivalent stelsel vergelijkingen van de eerste orde
en vervolgens worden opgeslagen in de vergelijkingeneditor (pagina 152).
♦ Als de opmaak
FldOff
voor het lijnelementenveld is gekozen, moeten de beginwaarden voor
elke vergelijking worden ingesteld (pagina 154).
♦ Na het kiezen van de opmaak voor het lijnelementenveld, moet
AXES
uit het
GRAPH
-menu
worden gekozen en informatie over de assen worden ingevoerd of de standaardinstelling
worden geaccepteerd (pagina 155).
Het instellen van de grafische mode voor een differentiaalvergelijking
Druk op- m voor weergave van het modescherm. Kies, alvorens de opmaak in te stellen,
de vergelijkingen in te voeren of de venstervariabelen te veranderen, de grafische mode
DifEq
voor het tekenen van differentiaalvergelijkingen. De TI-86 houdt voor iedere grafische mode
vergelijkingen, instellingen en venstergegevens in een apart geheugen vast.
Hoofdstuk 8 en 9 beginnen el
k
met een voorbeeld; Hoofdstuk
10 geeft door het hele
hoofdstuk verscheidene
voorbeelden van
differentiaalvergelijkingen